Oğlumun ilk vesikalık fotoğrafı...
Ben çocuğunu annesine bırakabilen şanslı azınlıktan biri olarak bu sene de kreş düşünmüyorum. Ama değişik faaliyetlerle sosyalleşmesini sağlayacak ve yaşına uygun gelişimini destekleyecek etkinliklere tabii ki devam edeceğiz. Bu sene ki planımız jimnastik, yaratıcı drama, el becerilerini de geliştirmeye yönelik faaliyetleri olan bir oyun grubu olmak üzere üç ayrı alanda kursa yazdırmayı planlıyoruz.
Ayrıca hafta sonları Atlı Spor Kulübü'ne devam...
Şimdi gelelim asıl konumuza "okula şakadan nasıl gidilir?"
Geçen hafta ananesi ile kurslar hakkında bilgi almak için gidiyorlar. Benim yaramaz bir heyecanlı ki anlatamam. Öğretmeni ile tanışıyor. Kayıt olmak için gerekli belgeleri öğreniyorlar. Akşam bana anlatıyor, fotoğraf çektirmesi gerekiyormuş. Öğretmenim bunu dedi, öğretmenim şunu dedi.
Gecenin ilerleyen saatlerinde paşa oğlumla sohbet ederken okul ile ilgili sorular sormaya başladı. Buraya kadar her şey normal.
En sonunda can alıcı soru geliyor.
Soru: Anneciğim, ben okula gidince bana cep telefonu alacak mısın?
Cevap: Hayır, anneciğim.
Soru: Anneciğim, o zaman ben okula şakacıktan gitsem olur mu?
Ben de bu soru karşısında onu yedim.
Çok tatlıydı ;)
Şimdi kara kara düşünüyorum.
Ben Kuzey'e ne zaman cep telefonu alacağım?
ya da
almak zorunda kalacağım...
